این روزها آنقدر دلتنگم که

هرگز با ور نمی کنم که سالهای سال

همچنان زنده ماندنم به طول انجامد،

زیستن مشکل شده است

و لحظات چنان به سختی و سنگینی

بر من گام می نهند و دیرمی گذرند

که احساس می کنم ، خفه می شوم

هیچ نمی دانم چرا......

دلم گرفته است

دلم گرفته است

 

          به ایوان می روم و انگشتانم را

          بر پوست کشیده ی شب می کشم

 

                              چراغ های رابطه تاریکند

                               چراغ های رابطه تاریکند

 

                                                     کسی مرا به آفتاب

                                                     معرفی نخواهد کرد

                                                    کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد

                                                    پرواز را بخاطر بسپار

                                                    پرنده مردنی ست......



قطره

قطره‌ دلش‌دریا می‌خواست. خیلی‌وقت‌ بود که‌ به‌ خداوند گفته ‌بود 

 هر بار خداوند می‌گفت: از قطره ‌تا دریا راهیست‌ طولانی

 راهی‌ از رنج ‌و عشق ‌و صبوری

 هر قطره‌ را لیاقت ‌دریا نیست

 قطره‌ عبور کرد و گذشت قطره ‌پشت ‌سر گذاشت

قطره‌ ایستاد ومنجمد شد قطره‌ روان ‌شد و راه‌ افتاد قطره‌از دست ‌داد و به‌آسمان‌ رفت

 و هر بار چیزی‌از رنج ‌و عشق ‌و صبوری‌ آموخت

 تا روزی ‌که ‌خداوند فرمود: امروز روز توست. روز دریا شدن

 خداوند قطره‌ را به ‌دریا رساند

 قطره ‌طعم ‌دریا را چشید  طعم ‌دریا شدن ‌را اما

 روزی‌ قطره‌ به ‌خداوند گفت: از دریا بزرگتر، آری‌ از دریا بزرگتر هم‌هست؟

 خداوند فرمود: هست

 قطره‌ گفت: پس ‌من ‌آن ‌را می ‌خواهم  بزرگترین‌ را بی ‌نهایت ‌را 

 خداوند قطره‌ را برداشت ‌و در قلب‌آدم ‌گذاشت‌

 و فرمود: اینجا بی ‌نهایت ‌است

 آدم‌ عاشق‌ بود دنبال ‌کلمه‌ای ‌می ‌گشت ‌تا عشق ‌را توی ‌آن ‌بریزد 

 اما هیچ ‌کلمه‌ای‌ توان‌ سنگینی‌ عشق ‌را نداشت

 آدم ‌همه‌ عشقش ‌را توی ‌یک ‌قطره ‌ریخت  قطره ‌از قلب‌ عاشق‌عبور کرد

 و وقتی ‌که‌ قطره‌ از چشم‌عاشق ‌چکید، خداوند فرمود: حالا تو بی ‌نهایتی 

 چون که‌ عکس ‌من‌ در اشک‌عاشق‌ است


          اشکی که بی صداست،

                    پشتی که بی پناست،

                         دستی که بسته است،

                                 پایی که خسته است،

                  قلبی که عاشق است،

                         حرفی که بی صداست،

                                    شعری که بی بهاست،

                                                         دارایی من است،

                                                                        ارزانی شماست....


   خدایـــا دلــــــم بـــاز امشب گــــــرفته.!!

 

   بیــــــا تا کمی با تـــو صـــــحبت کنـــم...

 

     بیا تا دل کوچــــــــــکم را

 

    خدایـــا فقــــط با تـــو قسمت کنم..!

 

     خدایـــــا بیــا پشت آن پنــجــره..

 

    که وا می شود رو به ســــــوی دلــــــــم!!

 

     بیـــا پــــرده ها را کنـــاری بزن..

 

        که نــــــورت بتــابد به روی دلـــــــم!!!

 

         خدایـــا کمـــک کـــن :

 

        که پـــروانه ی شعر من جــــان بگیرد..

 

       کمی هم به فـــــکر دلـــــــم باش...

 

        مبـــادا بمیـــرد...!!!

 

    خــــدایــا دلــــــم را

 

     که هر شب نــفس می کشـــد در هوایـــــت..

 

    اگر چه شــــــکســــــته!!!

 

          شبــــی می فرســــتم بــرایــت...!!!